weekendowe wyjątkowe spotkanie...

Na weekend, który za nami czekałam z drżeniem serca. Bo już chciałam by była sobota, a jednocześnie zastanawiałam się jak to będzie, bo Kornelię widziałam tylko raz, na spotkaniu blogerek w Suchej, ale zamieniłyśmy wtedy kilka przelotnych zdań. 

Ale w internetach powymieniałyśmy pierdyliard wiadomości, a przecież  "Najważniejsze spotkania odbywają się w duszy, na długo przed tym nim spotykają się ciała". Więc Kornelia stała mi się bliska tak jakbyśmy się znały latami i jakby nas ta różnica 10 lat w ogóle nie dzieliła. 

Pomimo tego, że wszystko chciało przeszkodzić nam w tym spotkaniu: i pogoda, która się zepsuła, i autobusy, które nie jeździły jak powinny, i awaria prądu, i wino, które okazało się nie takie, i w końcu choroba mojego dziecka, przez którą ten weekend był zdominowany, to jednak na przekór wszystkiemu się nam UDAŁO :) 

Kornelia wiedziała jak przekupić moją starszą córeczkę, ale chyba nie do końca zdawała sobie sprawę z konsekwencji - Karinka pokochała ją swoim małym serduszkiem i przez cały pobyt chciała mieć na wyłączność. 

Tak więc były wspólne zabawy, przytulanki i nawet zabawa we fryzjera. 

Maja zauroczyła się przede wszystkim bardzo optymistycznymi papciami Kornelii, ale biedna wymęczona choróbskiem i zastrzykami tylko się uśmiechała, chowając w moich ramionach.

Był jednak czas na babskie ploteczki przy kawce i ciachu (na życzenie z masą krówkową) 

no i makijaż z perfekcyjną kreską (Kornelii oczywiście).

Były też próby wspólnych fotek, na których wyglądam trochę niewyraźnie przez choróbsko i zmęczenie.

Kornelia jak święty Mikołaj przyjechała do mnie z workiem pełnym prezentów. 

A w nim wygrana z rozdania, jak i inne smakołyki za które bardzo dziękuję <3

 widzicie te śliczne niebieskie lakiery? <3

Tajemnicza zawartość słoiczków to kosmetyki, którymi się Ruda ze mną podzieliła: czarne mydło, puder do kąpieli (nowość od Pat&Rub) i olejek rozświetlający (też Pat&Rub). 

To był cudowny weekend, chociaż czuję mały niedosyt - nie nagadałyśmy się. Mam nadzieję, że jeszcze będzie okazja, bo co to jest 120 km odległości :) 

Cudowne jest takie przeniesienie internetowej znajomości do realnego życia.
I naprawdę "Gówniarzu" cieszę się, że Cię poznałam <3